BİR SAPKINLIK HAREKETİ OLARAK EŞCİNSELLİK – 2
ŞEYTANIN PEŞİNDEN KOŞAN BİR SAPKINLIK HAREKETİ OLARAK EŞCİNSELLİK – 2
Prof. Dr. Burhanettin Can
Eşcinsellik Bir Hastalık mı Yoksa Bir Yaşam Tarzı mı?
Giriş
İnsan nesli açısından homoseksüellik, anormal, hastalıklı bir durumdur. Burada bu konu, ana hatları ile ele alınıp incelenmektedir.
Cinsel Kimlik, Cinsiyet Rolü ve Cinsel İhtiyaç
İlk yaratılış anından bugüne kadar insanların bünyesine yerleştirilmiş bir cinsel benlik mevcuttur. Tarihi süreç içerisinde cinsel benlik ile ilgili “cinsel kimlik”, “cinsiyet rolü” ve “cinsel ihtiyaçların tatmin şekli”, “karşılanma şekli” olmak üzere üç ana kavram öne çıkmıştır. Cinsel kimlik, fıtrat yasalarına uygun olarak erkeğin erkek gibi kadının da kadın olarak davranması ve yaşamasıdır. Biyolojik, psikolojik ve toplumsal etkenlerin bir bileşkesi olarak kişinin kendisini kadın veya erkek hissetmesi ve ona göre davranmasıdır. Cinsiyet rolü, kadın ve erkeğin biyolojik yapısına, fıtrat yasalarına ve toplumdaki sosyal normlara uygun olarak üstlendiği rollerdir. “Cinsel ihtiyaçların tatmin şekli” ya da “karşılanma şekli”, fıtrat yasalarına, toplumdaki sosyal normlara uygun olarak karşı cinslerin evlenme, aile olması ile karşılanmaktadır. Ancak tarihsel süreç içerisinde sekülerleşme, modernleşme ile birlikte yanlış düşünce ve felsefe akımlarının ortaya çıkışı, cinsel kimliklerde, cinsiyet rollerinde, cinsel ihtiyaçların karşılanma şekillerinde, ciddi kırılmalara ve sapmalara neden olmuştur. Cinsel kimlikte, kadın ve erkek cinsel kimliğinin yanı sıra, fıtrat yasalarına ters bir şekilde, androjen (hem kadın hem erkek) ya da cinsiyetsiz kimlik inşa edilmiştir. Cinsel kimlikte meydana gelen bu kırılmaya bağlı olarak cinsiyet rolleri de farklılaşmış, “toplumsal cinsiyet” adı altında yeni bir rol tanımlaması yapılmıştır. Cinsel ihtiyaçların tatmin ya da karşılanma şekli için “Cinsel yönelim” kavramsallaştırması yapılarak, genetik yasalarına ve fıtrat yasalarına uysun ya da uymasın her türlü cinsel ilişki (heteroseksüel, homoseksüel, biseksüel, aseksüel) bu kavramın içerisine sokulmuştur. “Cinsel yönelim”, kişinin cinsel anlamda kendi cinsine, karşıt cinse veya her iki cinse birden cinsel ilgi hissetmesi, eğilim göstermesidir(1). Literatürde yer aldığı şekliyle, cinsel yönelimin dört ayrı formu mevcuttur. “Karşı cinse olan cinsel yönelimde (heteroseksüellik), kişi karşı cinsten olan kişilere cinsel ilgi duymaktadır. Eşcinsel cinsel yönelimde (homoseksüellik), kişi kendi cinsiyetinden olan kişilere karşı cinsel ilgi duymaktadır. Biseksüel cinsel yönelimde kişi, hem kendi cinsinden hem de karşı cinsten olan kişilere karşı cinsel ilgi duymaktadır. Aseksüel cinsel yönelimi olan kişiler ise ne kendi cinsilerine ne de karşı cinse karşı cinsel ilgi duymaktadırlar” (1).
Cinsel İhtiyaçların tatmin edilmesinde üç aşama vardır: • Cinsel Arzu, İstek Duyma, • Karar Verme, • İcra etme. Cinsel Arzu, İstek Duyma, kişinin kime ya da kimlere karşı cinsel arzu duyması ile ilgilidir. Karar Verme, ilgi duyulan kişi ile ilişki kurmak, eyleme geçmek üzere karar verme aşamasıdır. Verdiği kararın, hem kendi değer sistemi, inanç sistemi, ahlak yapısı ile hem de cinsel kimliği ile uyumlu olup olmaması, çok önemlidir. Girilen ilişkiyi meşru ya da gayrı meşru yapan, toplumsal kurallar, değerler ve inanç sistemidir. Kuran-ı Kerim’deki Hz. Yusuf olayı, bu üç aşama ile ilgili iki farklı ferdin, tutum ve tavrını ortaya koymasına ilişkin çok güzel bir örnektir. Hz. Yusuf ergenlik dönemine ulaştığında, evinde hizmetçi olarak çalıştığı vezirin karısının ilgisini çekmiş ve kadın, Hz. Yusuf’la cinsel ilişkiye girmek istemiştir (12 Yusuf 22-33).
Bu olayda iki farklı kişi ve iki farklı değer sisteminin zina üzerinden bir çatışması söz konusudur. Hz. Yusuf ergenlik dönemine ulaşınca Allah kendisine hüküm ve ilim vermiştir. Bu hüküm ve ilme göre zina haramdır (12/22, 24). Vezirin karısının zina etmesine ilişkin mevcut değer sistemi ya da yasal mevzuatın ne olduğu konusunda açık bir şey olmamakla beraber, bu ilişkinin en azından hoş karşılanmadığı söylenebilir. Vezirin karısı, Hz. Yusuf’a karşı duyduğu cinsel isteği, icra etmek üzere karar vermiş ve bunu da kölesine açıkça teklif etmiş; bugünkü tabiri kullanırsak, Yusuf’un gömleğini yırtarak “cinsel tacizde” bulunmuştur (12/23, 32). Ergenlik dönemindeki Hz. Yusuf da, cinsel olarak kadını arzulamış olmasına rağmen (12/24), kendi değer sisteminde bunun, haram olmasını bilmesinden dolayı, bu arzusunu, karar verip icra etme aşamasına getirmemiştir.
Meşru Olan ve Olmayan Cinsel İlişki Bütün sistemler, fikri akımlar ve dinler, cinsel ihtiyaçların karşılanmasına ilişkin kurallar ve yasaklar vazetmişlerdir. Semavi dinler, bu noktada çok açık ve kesin hükümler koyarlarken; beşeri düşünce akımları, daha muğlâk ve esnek bir yapı öngörmekte; cinsi isteklerin ve ihtiyaçların tatmini için ciddi bir kısıtlama yapmamaktadırlar.
Cinsel ihtiyaçların karşılanma şekli, yol ve vasıtaları, sahip olunan düşünce ve inanç yapısına bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Biz bunları, İslam’ı referans alarak, aşağıdaki gibi sınıflandırabiliriz:
• Karşı Cinsler Arasında Nikâhlı Beraberlik İle Aile Oluşturma (Meşru)
• Kadınlarla Ters İlişki (Gayrı Meşru)
• Karşı Cinslerin Anlık Beraberlikleri (Gayrı Meşru)
• Karşıt Cinslerin Nikâhsız Uzun Süreli Beraberlikleri (Gayrı Meşru)
• Eşcinsellik-Lezbiyenlik (Gayrı Meşru)
• Travestilik (Gayrı Meşru)
• Evlenilmesi Yasak Olan Yakın Akraba İle Cinsel İlişki (Gayrı Meşru)
• Hayvanlarla Cinsel İlişki (Gayrı Meşru)
• Pornografi (Gayrı Meşru)
• Mastürbasyon(Kendi Kendini Tatmin) (Gayrı Meşru)
Zinanın En Pis ve Çirkin Şekli Eşcinsellik (Homoseksuellik) Cinsel ihtiyacın normal karşılanma şekli, karşıt cinslerin nikâhla birlikteliği ile oluşan aile kurumudur. Bu, toplumsal yapının sıhhati açısından zorunludur, elzemdir. Bunun dışındaki cinsel tatmin şekilleri, insan fıtratına zıt olduğundan, hem tarafların hayatını hem de gelecek nesillerin varlığını tehlikeye düşürmektedir. Bu tatmin şeklinin genel adı zinadır, fuhuştur. Zina karşı cinsler arasında olabileceği gibi, aynı cinsler arasında da olabilmektedir. Zinanın en pis ve çirkin olan ikinci şekli, Livata, Homoseksuellik olarak anılmaktadır.
Karşı cinsler arasında bir cazibe (sevgi), çekim kuvveti, aynı cinsler arasında ise itme kuvveti vardır. Karşıt cinsler arasında bir çekimin olması, normal durum iken; aynı cinsler arasında çekimin olması, anormal bir durumdur ve bir hastalık halıdır, fıtratın bozulmasıdır. Bundan dolayı eşcinsellik doğal bir durum değil, anormal bir durumdur, bir hastalık halidir. Cinsel İhtiyaçların tatmin edilmesinde Cinsel Arzu, Karar Verme ve İcra etme aşamalarını göz önüne aldığımızda Hz. Yusuf olayında olduğu gibi kendi cinsinden birine arzu duyma ile bunu icra etme arasında karar verme süreci vardır. Eşcinsel ilişkiye karar vermede ya yanlış referans değerler mevcut ya da karar alma metodunda bir yanlışlık ya da her ikisi birlikte var olmaktadır. Böyle bir insan, zihinsel olarak kirlenmiş olup zihinsel hastadır. Öyleyse eşcinseller, ya biyolojik, ya psikolojik ya da zihinsel olarak hastadırlar.
Homoseksuelliğe İlişkin Bir Gen Yoktur Bu anormal durum, çocuk doğduktan sonra 3-4 yıllık süre içerisinde yaşadığı ortam, aldığı terbiye, yetişme tarzı ve şartları ile alakalıdır. Allah tarafından saf ve temiz olarak yaratılan çocuğun, aile ve sosyal çevresi tarafından dengesinin bozulması ile ilgilidir. Tıbbı bilimsel bulgulara göre, eşcinselliği kodlayan herhangi bir gen mevcut değildir. Dolayısıyla kişi eşcinsel olarak doğmamaktadır:
“Eşcinsellik insanda doğal olarak var olan bir yönelim değildir. Sosyal öğrenme ile ve yanlış eğitimle gelişmiş bir durumdur. Biyolojik doğaya uymayan bir sapmadır. Heteroseksüelliğin geni vardır ancak eşcinselliğin geni yoktur. 40 yıl önce kabul edildiği bilinen, hastalık olarak tanımlanmayan eşcinsellik egosintonik eşcinselliktir. Yani kişi bu tercihi seçmiştir. Özgür iradesi ile karar vermiştir. Psikiyatrinin ilgi alanına girmediği kabul edilmiştir. Bu onaylandığı ve teşvik edildiği anlamına gelmez. İkinci grup eşcinsellik egodistonik olarak bilinen eşcinselliktir. Bu tür eşcinsellik kişinin ego savunmaları tarafından onaylanmamıştır. Kişi arzu ve dürtülerine yenik düşmektedir. Arzu ve dürtülerinden özgür olamayan bu kişilere yardım edilmesi ve tedavi edilmesi gerekmektedir.” (2,3)
Sonuç: İki Sınıf Eşcinsel Yukarıdaki değerlendirmeye göre eşcinselleri, iki ana sınıfa ayırmak mümkündür. Birinci Grup: Kişi kendisini hasta olarak kabul etmektedir. Bu durumda olanlar, kendi hallerinden şikâyetçi olmakta, kendilerini anormal olarak kabul etmekte ve bu illetten kurtulmak istemektedirler. Toplum, bu insanların tedavi sürecine katkıda bulunmalı ve yardımcı olmalıdır.
İkinci Grup: Bu durumda olanlar, kendilerini hasta olarak kabul etmemektedir. Eşcinselliği, bir yaşam tarzı olarak benimseyip bunu, insan hakları, birey hak ve özgürlükleri çerçevesinde topluma kabul ettirmeye çalışmaktadırlar. Tehlikeli olan bu ikinci gruptur. Birinci gruptakilere tedavi olabilmeleri için her türlü yardım yapılırken; ikinci gruptakilere karşı da amansız bir mücadele verilmelidir. İnsan genetiğine, insan fıtratına, aile yapısına ve gelecek nesillere savaş açmış bir düşünce ve yaşam şeklinin, hoş görülebilecek bir tarafı yoktur; insan hakları ile de ilgisi yoktur.
